Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2013  Chris Huinder  Beoordeling Vesseur

Beoordeling De saffierring van Melvin - Chris Huinder door Eva Vesseur

Het begint als een traditioneel kerstverhaal. Een jongen die alles kwijt is. Een sterk beeld: een jongen met tegenzin, een reclamebord om zijn borst, hangend op straat en een oom die te druk is voor de jongen. Wanneer gesproken wordt over de ring weet je als lezer direct dat daar iets mee gaat gebeuren. De saffier geeft zijn eigenaar eer, kracht en onsterfelijkheid. De leeftijd van de jongen kan ik als lezer niet goed inschatten. Hij was 15 toen zijn ouders omkwamen bij een roofoverval. We weten niet hoe lang dit geleden is. de allereerste alinea gaat wel vrij snel en dat maakt het lastig om het verhaal in te komen. Het woord ‘sandwichbord’ is niet helder genoeg. Lezers kunnen dan ook denken aan een bord met een boterham erop. Eigenlijk begint het verhaal pas bij de volgende prachtige alinea:

“De rafelige touwen aan het kartonnen reclamebord schuurden in zijn schouders. Vooral als de wind uit het westen kwam, van de kant van de Golden Gate Brug, drong het zwiepende bord diep in zijn vlees. Om de haverklap sjorde hij eraan om de pijn te verlichten. De passanten konden de reclame op het bord dan ook nauwelijks zien; de woorden en plaatjes van torenhoge chocoladecoups vlogen alle kanten op. Melvin stopte even met het trekken aan het bord en knikte beleefd toen hij het Chinese echtpaar zag dat soms bij zijn oom chocolade kwam kopen.”

Hierboven wordt een heel mooi beeld van een ongemakkelijke jongen beschreven en het Chinese echtpaar wat later een rol krijgt in het verhaal wordt geïntroduceerd. Twee vliegen in een klap en prachtig proza.
Het personage Carlos wordt geïntroduceerd met situaties en dialogen. Dat werkt erg goed want we leren hem meteen kennen als levend personage. De strofe over het antirookbeleid is daarin het voorbeeld van ‘Show, don’t tell’. Doordat je ons als lezer laat ervaren wat er gebeurd kunnen wij zelf invullen wie Carlos is. Melvin vertrouwt Carlos. De volgende zinnen lijken daarin heel belangrijk:

‘Met een blauwe saffier kun je goed met mensen praten, Melvin. Dat is de magische kracht ervan.’ Carlos had zijn preektoon aangenomen, terwijl hij de ring in de hand van Melvin teruglegde. ‘Als je hem bij je draagt, zuivert hij je keel. Je kunt dan helder spreken.’

Vervolgens gebeurd er iets wat te snel gaat om het te begrijpen. Carlos is kwijt, Melvin gaat zoeken en plots wordt er gesproken over de safierring die Carlos heeft gepakt en Melvin nu weer terug heeft. Dat is niet makkelijk te volgen. Er staat niet beschreven dat Carlos de ring heeft gepakt en er wordt pas later geschreven dat Melvin Carlos wel heeft gezien. De enige mogelijke verwijzing dat Carlos de ring zou hebben kan zijn:

“Carlos kon goed praten, vond hij, al had die geen saffierring. Maar wel een tuin in Vallejo.”
Als dit een verwijzing is, dan is het te summier. Ineens ligt Melvin in bed en is hij blij dat hij zijn ring terug heeft. Later blijkt ook dat Melvin Carlos heeft gevonden, maar hier horen we niets over. Heeft Melvin hem vermoord? Net als zijn ouders? Dit is onduidelijk.

Wanneer hij het Chinese echtpaar bezoekt komen we weer makkelijker in het verhaal. We volgen de naïeve jonge Melvin en hopen voor hem dat de man/vrouw inderdaad te vertrouwen is.

Het einde is mooi. Hij verruild zijn leven voor het oude leven van zijn vriend. Maar was Carlos zijn vriend? Als lezer weet je niet goed of Melvin gemeen is, zijn vriend heeft vermoord zodat hij als tuinman kan leven of dat hij een eerlijke jongen is, verdriet heeft en zijn vriend levend probeert te houden.

De laatste zin refereert ogenschijnlijk nog naar de uitspraak van Carlos waarin hij zei dat de blauwe saffier ervoor zorgt dat je helder kunt spreken. De ouders van Carlos denken het volgende:
“Een jongen was het nog die helder sprak en wist wat hij wilde.”
Maar Melvin is de saffier kwijt. Heeft Melvin de saffier niet meer nodig om helder te kunnen spreken?

De schrijver laat ons achter met veel vragen, en een aantal onnodige vragen. Als het middenstuk verduidelijkt wordt en de schrijver kiest en de waarheid niet in het midden laat is het een ontroerend verhaal van een jongen die nergens heen kan met zijn verdriet en daarom besluit zijn leven in te ruilen voor dat van een ander.
.
 

November 2013, Eva Vesseur

Beoordeling De saffierring van Melvin - Chris Huinder door Eva Vesseur

Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2013  Chris Huinder  Beoordeling Vesseur