Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2018  Connie Mitchell  Beoordeling Rouw

Beoordeling Ieder mens - Connie Mitchell

Het duurt een paar regels en vereist misschien ook even kort teruglezen van die eerste regels om goed in ‘Ieder mens’ te kunnen komen. Dat is niet erg voor iemand als ik die graag zijn nieuwsgierigheid geprikkeld ziet worden. En dat gebeurt in dit verhaal. Meteen al in die eerste regels stel ik mij de vraag: Wie is hier aan het woord, waar ligt het perspectief?
En mijn nieuwsgierigheid blijft, tot en met de laatst de regel. Ik weet niet welke kant dit verhaal opgaat, om de zoveel alinea’s is er wel een onverwachte wending, maar aan het eind komt alles toch op zijn pootjes terecht, inclusief open eind met twee vragen.

Jeroen en Anna hebben al een paar jaar een relatie. Gewoontes en gedrag zijn gaan inslijten en beginnen te irriteren: Anna die niet luistert en Jeroen die Anna’s eten kauwen meetelt. Hun relatie is meer lijfelijk dan geestelijk. Jeroen weet niet zoveel van Anna, zelfs niet waar in Amsterdam en op wat voor soort kantoor ze werkt. Pas wanneer de politie hem vertelt dat zijn auto is gebruikt bij een afrekening, begint hij langzaamaan te beseffen dat zij weleens een dubbelleven zou kunnen leiden. Dat van vriendin en spion.

De ruimte ontbreekt hier om alle prachtige wendingen in dit verhaal te bespreken. Ik beperk mij tot twee.

Wending 1: Jeroen heeft achter zijn bureau plaatsgenomen om zijn roman af te ronden. Mijn nieuwsgierigheid wordt definitief gewekt: wat heeft de inhoud van die roman met het verhaal dat ik aan het lezen ben te maken? Gaandeweg kom je erachter dat de inhoud van die roman de aanleiding is geweest tot de discussie tussen Jeroen en Anna.

Voor de leesbaarheid zou ik de romanfragmenten overigens wel in cursief zetten, hoe nauw ze later ook verbonden blijken te zijn met de werkelijkheid (Wat Jeroen opschrijft, zou Anna gisteren wel eens kunnen hebben uitgevoerd.) Verderop ook graag cursief de krantenkop ‘Van Rijn ruilt vrouw in voor jonger en knapper exemplaar. Bestsellerauteur dumpt vrouw.’

Wending 2: Het verschijnen van de schoonmaakster. Wat heeft zij in vredesnaam in dit verhaal te zoeken? Toen ik inzag dat zij terdege wel deel uitmaakt van de plot, maakte ik de notitie: ‘Ik heb helemaal niet door dat dit verhaal 13 bladzijden lang is.’ Ja, dit verhaal is net zo onvoorspelbaar als de roman die Jeroen wenst te schrijven.

Een paar punten ter verbetering:

‘Een hageltje viel van zijn lip weer terug op zijn bord.’ Dat ‘weer’ is dubbelop.
‘”Tel je elke hap mee?” had hij in het begin van hun relatie gevraagd.’ Die ‘hij’ moet volgens mij ‘zij’ zijn. Dan moet de zin die daarop volgt ook worden aangepast.
Er wordt te vlak op elkaar tot twee keer toe in de loop van een revolver gekeken. Wees ook zuiniger met het woord ‘kijken’ en zijn vervoegingen, daar waar Jeroen zijn jas van zijn werkkamer haalt.
‘Alles dat u zegt kan en zal tegen u gebruikt worden.’ ‘Dat’ hoort ‘wat’ te zijn.
Voeg in de tekst de ‘X’ aan ‘AJA’ pas toe als Jeroen deze letter in het hout krast.
Mooi, die spanningopbouw vanaf het moment van aanbellen door de politie tot het door Jeroen openen van de deur. Misschien net ietsjes te lang. Daarna wordt de spanning nog verder en goed geproportioneerd (gedachte en actie zijn in balans) opgevoerd.

Zoals aan begin opgemerkt, dit verhaal heeft een open eind met twee vragen.
Zal Jeroen de politie vertellen dat de vrouw op de aan hem getoonde foto inderdaad zijn vriendin is?
Hoe kan de schoonmaakster in het bezit zijn van het telefoonnummer van zijn mobieltje, kent zij Anna en is zijzelf ook een spion?
Daar mag dus de lezer zijn verbeelding op loslaten.

April 2018, Henk Rouw, auteur onder het pseudoniem Eric Steiner & Co

Ieder mens - Connie Mitchell

Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2018  Connie Mitchell  Beoordeling Rouw