Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2008  Miss X  Beoordeling Klappers

Beoordeling Een droom, een leven en een afstandsbediening - Miss X door Gerard Klappers

Dit is een verhaal waarbij het lastig is om er inhoudelijk wat zinnigs over te zeggen.  Dat komt omdat het grotendeels een droom betreft. Dromen hebben hun eigen wetten, alles kan en er is niets wat niet kan. Vooral in romans zijn dromen vaak een zwaktebod. De schrijver wil dat de lezer bepaalde informatie krijgt maar weet niet hoe dat te presenteren dus gooit hij er maar een droom tegenaan. Vaak zijn dromen in romans ook niet meer dan bladvulling. De hoofdpersoon bevindt zich ineens in een hachelijke situatie, er gebeurt van alles en op het moment suprême wordt de hoofdpersoon wakker zonder dat de voorgaande gebeurtenis invloed heeft op het verhaal. Uitzonderingen daargelaten ontgaat de functie  van dit soort scènes me meestal. Als lezer wil ik best met de hoofdpersoon meeleven maar als dan blijkt dat het allemaal maar een droom was heb ik voor mijn gevoel voor niets met de hoofdpersoon meegeleefd.  Als dit te vaak gebeurt leg ik het boek weg omdat ik me bedrogen voel.

In dit geval is de droom het verhaal zelf en stoort het niet omdat het van begin of aan duidelijk is dat het een droom is. Je weet dus als lezer waar je aan begint. Het idee, dat je met een afstandsbediening langs je leven zapt, is leuk gevonden. Aan de andere kant is het ook wel erg vrijblijvend omdat je op deze manier, in een droom dus, alles kunt vertellen en makkelijk naar je hand kunt zetten. Anders dan in een “normaal” verhaal wegen de begrippen oorzaak en gevolg hier minder zwaar.

De schrijfster laat de hoofdpersoon langs de ijkpunten van haar leven flitsen en doet dit soms prachtig: “Voor mij zie ik mama een kinderliedje zingen tegen een wieg. Ze ziet me niet staan, hoort me niet ademen,”  maar soms is het  ook wat expliciet, zoals verderop in deze passage:  “Ze streelt haar baby over het voorhoofd. Moederliefde straalt van haar af.” Als een moeder voor een wieg een kinderliedje staat te zingen en haar baby over het voorhoofd streelt, laat dit al moederliefde zien, dit hoeft er dan niet expliciet bij.

In de zin: “Ik spreek hier over innerlijke pijn en dat de ergste in zijn soort,” verlaat de schrijfster het personage en richt ze zich als schrijfster rechtstreeks tot de lezer om het een en ander te verduidelijken. Dit is raar, vooral omdat ze op dat moment nog in de droom zit.

Op het einde wordt de vrouw wakker en is ze blij dat de droom weg is. Maar dit lijkt me sterk. Als ik het goed heb begrepen is alles toch ooit echt gebeurd en dan kan de droom wel weg zijn maar de herinneringen blijven haar toch teisteren, anders kan ik de één na laatste zin: “Beloftes zijn niet betrouwbaar, dromen zijn smerige illusies en mooie momenten worden altijd weggejaagd door de afgrijselijke momenten,” niet verklaren.

Maar buiten dit gesteggel over details is het een prettig verhaal. Er zit originaliteit, ontroering en humor in. En buiten het vrijblijvende zit er ook diepgang en volwassenheid in.  Dat blijkt uit de levensvragen op het einde zoals deze:  “Of zouden we ze juist  nog eens willen meemaken zodat we de mooie dan meer zouden koesteren?”  Gezien de jonge leeftijd van deze schrijfster ben ik van mening dat ik een talentvol schrijfster heb mogen beoordelen en ik hoop dat ik met deze beoordeling een klein beetje aan haar ontwikkeling heb kunnen bijdragen.

 November 2008, Gerard Klappers

Beoordeling Een droom, een leven en een afstandsbediening - Miss X door Gerard Klappers

Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2008  Miss X  Beoordeling Klappers