Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2009  Joep van Loon  Beoordeling Klappers

Beoordeling Onder de rok van mijn moeder - Joep van Loon door Gerard Klappers

De rok van mijn moeder is grotendeels een monoloog van een hoofdpersoon wiens naam niet duidelijk wordt. Dit is geen probleem want de schrijver laat zien wie de hoofdpersoon is in plaats van het expliciet te vertellen. Dit doet de schrijver erg goed. Ik ging steeds meer meeleven met de hoofdpersoon en werd het verhaal ingezogen. Het sterke aan deze hoofdpersoon is dat hij zijn eigen ondergang creëert. Eerst komt hij in een bedreigende situatie terecht waar hij zich goed uit redt, niet door te vluchten maar juist door zelf de aanval te kiezen, waarna hij zijn eigen goede actie door overmoedig te pokeren direct weer om zeep helpt. Vooral omdat je zijn ondergang in het pokerspel van verre aan voelt komen zou je willen schreeuwen dat hij moet stoppen, en dat lijkt hij zelf ook te weten, maar toch gaat hij door. Toon, stijl en de inhoud van dit verhaal doen mij erg denken aan het boek: De vanger in het gras van J.D. Sallinger. En dit is een groot compliment. Want zelfs al zou de schrijver door dit boek geïnspireerd zijn, dan nog is de uitvoering hiervan erg sterk en overtuigend. Ook komt de worsteling van de hoofdpersoon met zichzelf goed naar voren. Hij wil stoer zijn maar is in zijn hart nog maar een heel klein jochie, gezien de term mams die hij nog steeds gebruikt. Verder vind ik dat er sterke dialogen inzitten die ook goed van taal en toon zijn.

Er zitten wel een paar punten van kritiek in. De volgende passage aan het begin is wat verwarrend:
"Of laatst, toen ik met mijn fiets naar buiten liep. Die grote negervriend van hem ging net door de deur naar binnen en bleef even vóór mijn fiets staan. Toen Stewart, die negervriend, weer weg stapte en ik de drempel over kon, riep Mo dat ik een lekke pijp had. Maar ik weet zeker dat hij mijn voorband snel had lek geprikt."
Het verwarrende is dat je als lezer moeilijk voor je kunt zien wie nu waar staat en wie wat wil. Het gaat erom dat de hoofdpersoon tegengehouden wordt door Steward, meer informatie over wie waar precies staat hoeft de lezer niet te hebben. Door er wat onnodige elementen uit te halen wordt het veel simpeler zoals hieronder:
"Of laatst, toen ik met mijn fiets naar buiten liep. Die grote negervriend van hem bleef even vóór mijn fiets staan. Toen die weer weg stapte en ik er langs kon, riep Mo dat ik een lekke pijp had. Maar ik weet zeker dat hij mijn voorband snel had lek geprikt."

Tegen het einde van het verhaal denkt de hoofdpersoon ineens: Shit, wat zou mijn vader nu doen? Dit kan de hoofdpersoon zich wel afvragen als hij zijn vader gekend heeft, maar nu is het niet logisch omdat hij nu nog niet eens weet wie zijn vader is. Bovendien maakt deze toevoeging het onnodig melodramatisch.
En het einde is op zich goed, maar ik zag de ontknoping al van ver aankomen. Het zou er wat verrassender van worden als er wat expliciete aanwijzingen in die richting uit worden gehaald. Zo wordt er bijvoorbeeld twee keer expliciet gezegd dat ze vinden dat de hoofdpersoon een lekkere moeder heeft.
Maar buiten deze kleine puntjes van kritiek vind ik dit een erg sterk, intrigerend verhaal, dat zich afspeelt in een grimmige sfeer, met boeiende personages en geschreven in een pakkende stijl.

Een hele roman hiervan graag!


Maart 2009, Gerard Klappers

Beoordeling Onder de rok van mijn moeder - Joep van Loon door Gerard Klappers

Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2009  Joep van Loon  Beoordeling Klappers