Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2009  Jos Wintels  Beoordeling Lingenbergh

Gedichten - Jos Wintels

Late zomeravond na de weggetrokken bui

Weeë houtskoolgeur
doortrekt de klamme straten
de tuinen zijn verlaten
de dag gaat langzaam dood –
zwarte merel
- zonnevlek tegen zomeravondrood –
schudt zich uit -
zijn hoge schoorsteenlied
draagt nu het feestgedruis ten grave
Zing, vogel
op dit late uur
in het neergaan van de dag
wiens echo
over golvende pannen
door de goot
in een regenpijp verdwijnt



De lente
Die zondagmiddag trof ik haar
de lente,
en zag hoe zij
- ontbloot in vlammende koolzaadvelden
als zwavelgele lavastromen
uitgebarsten uit het opgeschrikte land –
de laatste winterhuid verschroeide
Zij wreef hem uit,
mijn lange winterslaap,
en trok zijn hand van mijn vermoeide ogen
Bewogen uitziend naar
het welkom van een nachtegaal
stond ik daar



20 december
Hier zit ik dan
gebogen over het witte papier
ongeduldig wachtend
- hij en ik –
op de eerste zin
het juiste woord
de eerste ademtocht
van een gedicht –
nog ben ik blanco –
rusteloos trippelt mijn vulpotlood
over de lege lijnen van het A4 –
ik blader door het blok
dwaal af in vergeten verzen
in doorhalingen en strepen
en ongerijmdheden
in restanten van schaafsel
waaronder ik volmaaktheid zocht
waaronder ik mijn waarheid vond
Zie niet om, dichter –
neem geen woorden van gister
in de mond
Ik sluit het boek
waarin dit laatste onbeschreven blad
ik doof het licht –
morgen
komt de winter op mijn pad
- oude bekende
zonnewende –
misschien
ontdooi ik weer

Gedichten © Jos Wintels

Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2009  Jos Wintels  Beoordeling Lingenbergh